Lionel Barrymore i seksualność ludzi po pięćdziesiątce w klasycznym Hollywood

Z fotografii  spogląda na Wasze prawe ramię Lionel Barrymore w (świetnej) Diabelskiej lalce (The Devil-Doll, 1936, Tod Browning).

Gdy wcielał się w podwójną rolę Paula Lavonda i madame Mandelip, Barrymore miał 58 lat. Z punktu widzenia ówczesnego Hollywoodu był to wiek, w którym posiadanie jakiegokolwiek życia miłosnego, a tym bardziej – erotycznego, zakrawało na obrzydliwość. A przynajmniej za obrzydliwość uznawano przedstawianie jej na ekranie.

Dobrze ilustruje to drobny aspekt preprodukcji niezrealizowanego filmu To nie może się tu wydarzyć (It Can’t Happen Here) na podstawie powieści pod tym samym tytułem autorstwa Sinclaira Lewisa. Nad filmem pracowano w tym samym roku, w którym na ekrany trafiła Diabelska lalka.

Podczas prac nad scenariuszem na podstawie powieści Sidney Howard wyciął z historii wszystkie sceny romantyczne pomiędzy postacią, w którą miał wcielić się Barrymore, a jego żoną. Howard tak tłumaczył Lewisowi powody tej decyzji:

„Niezwykle trudno o starych aktorów, którzy są w stanie grać w scenach miłosnych, nie wywołując obrzydzenia. Proszę otworzyć swą powieść na jakiejś scenie, w której Doremus jest w łóżku z Lorindą, a potem wyobrazić sobie dowolnego starego aktora, który przyjdzie Panu na myśl. Natychmiast zrozumie Pan, że taka wizja jest zarazem niedorzeczna i nieprzyjemna”[1].

Na wypadek gdybyście pomyśleli, że tłumacza książki, z której zaczerpnąłem tę wypowiedź, mogło ponieść (co się zdarza) i w oryginale w pojawiały się łagodniejsze określenia, oto tekst w języku angielskim:

„Old actors who can play love scenes without being revolting on the screen are extremely hard to find. Turn to your novel scenes of Doremus and Lorinda in bed together and then try on your mind’s eye a photograph of any old actor you can think of and you will see that the picture is both ludicrous and unpleasant”[2].

Na szczęście od tego czasu podejście Hollywoodu do kwestii seksualności osób i par powyżej pięćdziesiątki się zmieniło… Prawda?

[1] Ben Urwand, Kolaboracja: Pakt Hollywoodu z Hitlerem, tłum. Rafał Lisowski, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, s. 176.

[2] Ben Urwand, The Collaboration: Hollywood’s Pact with Hitler, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge – London 2013, s. 171.

Wpis pojawił się na fanpejdżu 9 listopada 2018 roku.

Dodaj komentarz