„Japanese Story-Tellers from the French of Jules Adams by Osman Edwards”

W czwartej odsłonie cyklu o misemono poświęciłem sporo miejsca teatrowi yose, stanowiącemu niejako japoński odpowiednik amerykańskiemu wodewilu i brytyjskiego music-hallu, czyli widowisk składających się z niepowiązanych ze sobą atrakcji, takich jak piosenki, taniec, skecze, krótkie formy dramatyczne, akrobatyka, tricki magiczne czy sztuczki zwierząt. W „japońskim wodewilu” najważniejszą rolę odgrywały zróżnicowane sztuki narracyjne i oratoryjne.

Poniżej zamieszczam całą książeczkę poświęconą temu zagadnieniu, która ukazała się w październiku 1899 roku w Tokio nakładem wydawnictwa Takejirō Hasegawy. Nosi ona tytuł Japońscy gawędziarze Julesa Adama przełożeni z francuskiego przez Osmana Edwardsa (Japanese Story-Tellers from the French of Jules Adams By Osman Edwards) i stanowi anglojęzyczne wydane opublikowanej dwa tygodnie później książeczki Julesa Adamsa.

Wydawnictwo to należy do grona tzw. książek krepinowych (chirimen-bon), które po raz pierwszy pojawiły się w Japonii około 1885 roku. Były to kilkudziesięciostronicowe książeczki, bogato ilustrowane kolorowymi malunkami wykonanymi techniką drzeworytu, ze stronami łączonymi w japońskim stylu.

Za wynalazcę formuły książek krepinowych uchodzi Takejirō Hasegawa, właściciel wydawnictwa specjalizującego się w publikacji zachodniojęzycznych książek na japońskie tematy, kapitalizujących zainteresowanie Japonią w Europie i USA. W 1885 roku Hasegawa rozpoczął publikację serii ilustrowanych książeczek z japońskimi baśniami, tłumaczonymi najpierw przez Davida Thomasona, później zaś również przez Jamesa Curtisa Hapburna, Basila H. Chamberlaina, Lafcadia Hearna i Kate James. Pod wpływem sukcesu serii z baśniami Hasegawa rozpoczął wydawanie książeczek krepinowych na inne tematy. Jedną z nich była publikacja Julesa Adama poświęcona yose.

Jules Adam przybył do Japonii w 1887 roku i pracował jako główny tłumacz we francuskiej placówce dyplomatycznej w Tokio. Przyczynił się do popularyzacji sztuki japońskiej we Francji, pisząc m.in. o japońskiej literaturze. Osmand Edwards, który przełożył tekst Adama z francuskiego na angielski, był z kolei pisarzem i wykładowcą, podróżującym po Europie, Rosji i Japonii.

Ilustracje wykonał Yoshimune Arai, regularnie współpracujący z Hasegawą.