Na wideo wyświetlającym się pod wpisem możecie obejrzeć pierwszą scenę filmu Zubekō banchō: Zange no neuchi mo nai (1971, Kazuhiko Yamaguchi) dystrybuowanego na Zachodzie jako Delinquent Girl Boss: Unworthy of Penance. To czwarta, a zarazem ostatnia, część serii filmów wytwórni Tōei o przygodach – za każdym razem innej, ale ciągle tej samej – Riki (w tej roli Reiko Oshida), która opuszcza mury poprawczaka i wplątuje się w nowe tarapaty.

Czwarta część serii nie jest może jej najlepszą odsłoną (choć każdemu wedle gustu), lecz jej scena otwierająca to czysta poezja. A przynajmniej – poezja bezpretensjonalnego autotematyzmu. Bo cóż my tu mamy?

Po logo wytwórni ukazuje się pociąg pędzący po zaśnieżonych pustkowiach. Dwa cięcia później odkrywamy, że obraz ten jest początkiem filmu – rzekomo: edukacyjnego – który oglądają znudzone penitencjariuszki zakładu poprawczego. Te ożywiają się w momencie, gdy na ekranie pojawia się tytuł filmu i występujący w roli głównej aktor. Aktorem tym jest Ken Takakura – „największa gwiazda filmowa w Japonii”, a filmem jedna z odsłon serii Więzienie Abashiri (Abashiri bangaichi), wyprodukowanej przez Tōei i opowiadającej o byłym więźniu najcięższego więzienia w Japonii. Dziewczęta – zamknięte w najcięższym zakładzie poprawczym w Japonii – szaleją z radości. Kierownictwo ośrodka próbuje wstrzymać projekcje, co… no cóż – nie kończy się zbyt dobrze.

Nie jest to jedyny przypadek, gdy w filmach o Rice i jej koleżankach nawiązywano do innych filmów produkcji Tōei i postaci Kena Takakury. To jednak materiał na inny wpis.