Tak jeszcze à propos przewijającego się na fanpejdżu tematu filmów ze skandalicznie niskimi średnimi ocenami na Filmwebie. Być może znacie slasher Slumber Party Massacre z 1982 roku w reżyserii Amy Holden Jones (nie podam tego idiotycznego tłumaczenia tytułu z epoki VHS, ponieważ wypieram je z pamięci). Być może też obiło się Wam o uszy, że w 2021 roku miał premierę jego (powiedzmy że) requel w reżyserii Danishki Esterhazy.

No i tenże requel (czy tam zwał, jak zwał) ma na Filmwebie średnią ocen 3,7. Sądzę, że niesłusznie. Nie będę Wam wmawiał, że jest to jakiś super film, nawet w kategoriach gatunku, ale po mojemu jest całkiem niezły, a przede wszystkim – niegłupi i z jakimś pomysłem na siebie.

Nie wiem, czy wiecie, ale scenariusz do oryginalnego Slumber Party Massacre napisała Rita Mae Brown i na tym etapie film był pomyślany jako feministyczny pastisz konstytuującego się wówczas gatunku slashera. W trakcie produkcji większości pierwotnego zamysłu wyparowała, ale w skończonym filmie da się dostrzec jego szczątki – morderca zabija młode, atrakcyjne kobiety całkiem dosłownym symbolem fallicznym, który zresztą ulega kastracji, regularnie powracają wątki voyeurystyczne, a praca kamery często podporządkowana jest mulveyowskiemu męskiemu spojrzeniu.

Od premiery oryginału miła blisko czterdzieści lat. Reżyserka, czyli wspomniana już Danishka Esterhazy, i scenarzystka, Suzanne Keilly, pracują nad requelem filmu. I podejrzewam, że znają intencje, jakie pierwotnie przyświecały Ricie Mae Brown, a jeśli nie, to kojarzą feministyczne interpretacje całego gatunku slashera. I robią film. I ewidentnie mają na niego jakiś pomysł – jeśli nie dekonstrukcję, to przynajmniej pastisz slashera. I można ten pomysł różnie oceniać, tak jak i jego wykonanie. Niemniej sądzę, że z samego tego tytułu film zasługuje na wyższą średnią niż 3,7.

A jeśli ciekawi Was, w jaki sposób twórczynie filmu dekonstruują lub przynajmniej pastiszują konwencje slashera, to zobaczcie fragment, w którym kamera śledzi tyłek męskiej postaci, traktowanej w filmie jako (niebyt rozgarnięty) obiekt seksualny.

Wpis pojawił się na fanpejdżu 23 marca 2022 roku.