Historia sztuki w komiksie: XIX wiek

admin
Utamaro, Tsukioka z Hyogoyi, 1801.
„My Favorite Thing is Monsters”, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Jacques-Louis David, Napoleon przekraczający Przełęcz Świętego Bernarda w 1800 roku, (Bonaparte franchissant le Grand-Saint-Bernard), 1801.
„Batman: The Dark Knight Returns”, nr 4, 1986,
scen. i rys. Frank Miller, tusz Klaus Janson.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Francisco Goya, Brat Pedro strzela do El Maragato, gdy jego koń ucieka, ok. 1806.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Antonio Canova, Wenus Zwycięska (Venus Victrix), 1808.
O tym, jak górnik Maślok kramarzył ze Skarbnikiem, „Relax”, nr 1, 1976,
scen., rys. i tusz Bogusław Pawłowski.
Jacques-Louis David, Napoleon w swoim gabinecie (Napoléon dans son cabinet de travail aux Tuileries), 1812.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Francisco Goya, Trzeci maja 1808 (El tres de mayo de 1808 en Madrid), 1814.
Ballades pour un voyou, 1979,
scen. Frank, rys. i tusz Gold.
Nostradamus, „Cairo”, nr 59, 1989,
scen. Francisco Pérez Navarro, rys. i tusz. Jordi Sempere.
„El ángel de Notre-Dame”, t. 1: Mecánico del tiempo, 1998,
scen. W. H. Rosencrantz, rys. i tusz Daniel Torres.
„Mortadelo y Filemon”, t. 181: El dos de Mayo, 2008,
scen. Francisco Ibáñez i André Höchemer, rys. i tusz Francisco Ibáñez.
Hokusai, Sen żony rybaka (Tako to ama), ok. 1814.
Children of the Future, Son of Heavy Metal, 1984,
scen., rys. i tusz Paolo Serpieri.
Informe sobre ciegos, 1993,
scen. Ernesto Sábato, rys. i tusz Alberto Breccia.
Caspar David Friedrich, Wędrowiec nad morzem mgły (Der Wanderer über dem Nebelmeer), 1818.
„Moonshadow”, nr 1, 1985,
scen. J. M. DeMatteis, rys. i tusz Jon J. Muth.
„Moonshadow”, nr 2, 1985,
scen. J. M. DeMatteis, rys. i tusz Jon J. Muth.
„Mary la noire”, t. 1, Les trépassés, 1995, scen. Rodolphe, rys. i tusz Florence Magnin.
„Voies du Seigneur”, t. 1: 1066 – Hastings, 2009,
scen. Fabrice David, Grégory Lassablière, rys. Jaime Calderón.
„Le ragazze del Pillar”, t. 1, 2019,
scen. Teresa Radice, rys. i tusz Stefano Turcioni.
An Unfortunate Bargain, „Lucifer”, vol. 4: The Devil at Heart, 2020,
scen. Dan Watters, rys. i tusz Brian Level.
„Nightwing”, nr 88, 2022,
scen. Tom Taylor, rys. i tusz Bruno Redondo.
Moon Deer, 2022, scen. rys. i tusz Yoann Kavege.
Théodore Géricault, Tratwa Meduzy (Le Radeau de La Méduse), 1818-1819.
„Astérix”, t. 10: Astérix légionnaire, 1967,
scen. René Goscinny, rys. i tusz Albert Uderzo.
Pravda: La survireuse, 1968,
scen. Guy Peellaert i Pascal Thomas, rys. i tusz Guy Peellaert.
„Philémon”, 1: Philémon et le Naufragé du A, 1972, scen., rys. i tusz Fred.
JLA: Earth 2, 2000,
scen. Grant Morrison, rys. i tusz Frank Quitely.
„De Cape et de Crocs”, t. 8: Le maître d’armes, 2007,
scen. Alain Ayroles, rys. i tusz Jean-Luc Masbou.
„Grandville”, t. 3: Bête Noire, 2012,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Francisco Goya, Saturn pożerający własne dzieci (Saturno devorando a un hijo), 1819-1823.
„The Spectre”, nr 61 , 1998,
scen. John Ostrander, rys. i tusz Tom Mandrake.
„Hellblazer”, nr 217, 2006,
scen. Denise Mina, rys. i tusz Leonardo Manco.
„B.P.R.D.: Killing Ground”, nr 2, 2007,
scen. Mike Mignola i John Arcudi, rys. i tusz Guy Davis.
„Immortal Hulk”, nr 19, 2019,
scen. Al Ewing, rys. Joe Bennett, tusz Ruy José i Belardino Brabo.
„Lucifer”, nr 11, 2019,
scen. Dan Watters, rys i tusz Max Fiumara, Leomacs.
Bogowie, „Doom Pipe”, nr 5, 2019,
scen. Henryk Glaza, rys. i tusz Henryk Glaza, Tomasz Kaczkowski.
Dear Mazikeen, „Lucifer”, vol. 4: The Devil at Heart, 2020,
scen. Dan Watters, rys. i tusz Max Fiumara.
Dear Mazikeen, „Lucifer”, vol. 4: The Devil at Heart, 2020,
scen. Dan Watters, rys. i tusz Max Fiumara.
„West Coast Avengers”, nr 7, 2025,
scen. Gerry Duggan, rys. i tusz Danny Kim.
Francisco Goya, Dwie staruchy jedzące zupę (Dos viejos comiendo sopa), 1819–1823.
Dear Mazikeen, „Lucifer”, vol. 4: The Devil at Heart, 2020,
scen. Dan Watters, rys. i tusz Max Fiumara.
Francisco Goya, Dwaj starcy (Dos viejos), 1819-1823.
Hellboy: In the Chapel of Moloch, 2008,
scen., rys. i tusz Mike Mignola.
Francisco Goya, Bójka na kije (Duelo a garrotazos), 1820-1823.
Dear Mazikeen, „Lucifer”, vol. 4: The Devil at Heart, 2020,
scen. Dan Watters, rys. i tusz Max Fiumara.
William Blake, Urizen stwarzający świat (The Ancient Days), 1824.
„Thor”, nr 203, 1972,
scen. Gerry Conway, rys. John Buscema, tusz Vince Colletta.
Caspar David Friedrich, Morze lodu (Das Eismeer), 1824.
„Thanos Rising”, nr 5, 2013,
scen. Jason Aaron, rys. Simone Binachi, tusz Simone Bianchi i Riccardo Pieruccini.
Eugène Delacroix, Wolność wiodąca lud na barykady (La Liberté guidant le peuple), 1830.
Nostradamus, „Cairo”, nr 59, 1989,
scen. Francisco Pérez Navarro, rys. i tusz. Jordi Sempere.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
„Ms Marvel”, nr 13, 2017,
scen. G. Willow Wilson, rys. i tusz Mirka Andolfo.
„Fantastic Four”, nr 1, 2018,
scen. Dan Slott, rys. Sara Pichelli, tusz Sara Pichelli i Elisabetta D’Amico.
Hokusai, Wielka fala w Kanagawie (Kanagawaoki namiura), ok. 1830-1833.
„Les Aventures de Tintin”, t. 4: Les Cigares du pharao, 1934,
scen., rys. i tusz. Hergé.
„Strange Tales”, nr 157, 1967,
scen., rys. i tusz Jim Steranko.
La horde folle, „Pif Gadget”, nr 7, 1969,
scen. Roger Lécureux, rys. i tusz André Chéret.
„Astérix”, t. 22: La Grande traversée, 1975,
scen. René Goscinny, rys. i tusz Albert Uderzo.
„4 Kids Walk Into a Bank”, nr 1, 2016,
scen. Matthew Rosenberg, rys. i tusz Tyler Boss.
„The Well”, 2022,
scen. Jake Wyatt, rys. i tusz Choo.
George Cruikshank, Hern (Herne the Hunter) 1843.
„Hellboy: The Wild Hunt”, nr 1, 2008,
scen. Mike Mignola, rys. i tusz Duncan Fegredo.
Gustave Courbet, Zdesperowany (Le Désespéré), 1843-1845.
„Blake et Mortimer”, t. 22: L’onde Septimus, 2013,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Antoine Aubin i Étienne Schréder.
Eugène Delacroix, Lew atakujący arabskiego jeźdźca, 1849-1850.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Eugène Isabey, Katastrofa morska, 1850-1855.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Jean-Léon Gérôme, Portret kobiety, 1851
„My Favorite Thing is Monsters”, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
John Everett Millais, Ofelia (Ophelia), 1851-1852.
„Classics Illustrated”, nr 5: Hamlet, 1990,
scen. Steven Grant, rys. i tusz Tom Mandrake.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
Panorama-tō Kitan, 2008,
scen., rys. i tusz Suehiro Maruo.
Le Portrait de Dorian Gray, 2008,
scen., rys. i tusz Stanislas Gros.
„Grandville”, t. 5: Force Majeure, 2017,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Slaine: Dragontamer Part 1, „2000 AD”, nr 2212, 2020,
scen. Pat Mills, mal. Leonardo Manco.

Za zwrócenie mi uwagi na ten komiks dziękuję Michałowi Kondrackiemu.

William Holman Hunt, Przebudzone sumienie (The Awakening Conscience), 1854.
„Grandville”, t. 4: Nöel, 2014,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Jean-Leon Gerome, Przyjęcie syjamskich ambasadorów przez cesarza Napoleona III, 1861.
„Les voleurs d’Empires”, t. 3: Un sale métier, 1996,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Martin Jamar.
Gustave Doré, Boska komedia. Piekło, Pieśń 5, 1861-1866.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
„Dampyr Speciale”, nr 12: La Porta dell’Inferno, 2016,
scen. Moreno Buranttini, rys. i tusz Fabrizio Longo.
Gustave Doré, Boska komedia. Piekło, Pieśń 5, 1861-1866.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
Gustave Doré, Boska komedia. Piekło, Pieśń 26, 1861-1866.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
Gustave Doré, Boska komedia. Piekło, Pieśń 31: Olbrzym Antaeus, 1861-1866.
Spur Hammond, Planet-Flyer, „Planet Comics”, nr 3, 1940, scen. ?, rys. i tusz Henry Kiefer.
Gustave Doré, Boska komedia. Raj, Pieśń 5, 1861-1866.
„Daredevil”, nr 1, 1998,
scen. Kevin Smith, rys. Joe Quesada, tusz Jimmy Palmiotti.
Jean-Auguste-Dominique Ingres, Łaźnia turecka (Le Bain turc), 1862.
„Meurtres Fatals”, t. 2: 002,
scen., rys. i tusz. Maëster, 1999.
Augustus Leopold Egg, Towarzyszki podróży (The Travelling Companions), 1862.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Édouard Manet, Śniadanie na trawie (Le Déjeuner sur l’herbe), 1863.
„Superdupont”, t. 2: Amour & forfaiture, 1980,
scen. Gotlib i Jacques Lob, rys. i tusz Jean Solé.
„Aquablue”, t. 2: Planète Bleue, 1989,
scen. Thierry Cailleteau, rys. i tusz Olivier Vatine.
„Le Vent dans les saules”, t. 1: Le Bois sauvage, 1996,
scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
Édouard Manet, Olimpia (Olympia), 1863-1865.
Le avventure di Max Fridman: Rapsodia Ungherese, 1982,
scen., rys. i tusz. Vittorio Gairdino.
„Grandville”, t. 3: Bête Noire, 2012,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
„L’impudence Des Chiens”, 2022,
scen. Aurélien Ducoudray, rys. i tusz Nicolas Dumontheuil.
René Magritte, Syn człowieczy (Le fils de l’homme), 1964.
„Batman and Robin”, nr 26, 2011,
scen. David Hine, rys. i tusz Greg Tocchini.
Gustave Doré, Scena alpejska, 1865.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Ford Madox Brown, Praca (Work), 1865.
„Grandville”, t. 3: Bête Noire, 2012,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Gustave Doré, Raj utracony. Księga 1. Upadek zbuntowanych aniołów, 1866.
„Future State: Immortal Wonder Woman”, nr 2, 2021,
scen. Becky Cloonan i Michael W. Conrad, rys. i tusz Jen Bartel.
Gustave Courbet, Pochodzenie świata (L’Origine du monde), 1866.
„Le Vent dans les saules”, t. 1: Le Bois sauvage, 1996, scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
Gustave Courbet, Śpiące (Le Sommeil), 1866.
Panorama-tō Kitan, 2008,
scen., rys. i tusz Suehiro Maruo.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 2, 2024,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Alphonse-Marie-Adolphe de Neuville, Bitwa przy nasypie kolejowym, ok. 1870.
„Les voleurs d’Empires”, t. 3: Un sale métier, 1996,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Martin Jamar.
Claude Monet, Pociąg na wsi (Train dans la campagne), 1870.
„Le Vent dans les saules”, t. 3: L’Échappée belle, 1999,
scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
James McNeill Whistler, Aranżacja szarości i czerni nr 1: Matka artysty (Arrangement in Grey and Black No. 1: The Artist’s Mother), 1871.
„Doom Patrol”, nr 32, 1990,
scen. Grant Morrison, rys. Richard Case, tusz John Nyberg.
Gustave Doré, Palarnia opium, 1872.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Claude Monet, Odpoczynek pod liliami (Lilas, temps gris), 1873.
„Le Vent dans les saules”, t. 1: Le Bois sauvage, 1996,
scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
Claude Monet, Maki (Coquelicots), 1873.
„Soeur Marie-Thérèse”, t.6: La guère sainte, 2008,
scen., rys. i tusz Maëster.
Claude Monet, Kobieta z parasolem, (La Promenade), 1875.
„Lucky Luke”, t. 80: Un cow-boy à Paris, 2018,
scen. Jul, rys. i tusz Achdé.
Gustave Caillebotte, Cykliniarze (Les Raboteurs de parquet), 1875.
„Pain d’alouette”, t. 1: Première époque, 2009,
scen., rys. i tusz Christian Lax.
Egar Degas, W kawiarni aka Absynt (Dans un café aka L’Absinthe), 1876.
„Cirque Aléatoire”, t. 1: Private Jauques, 2004,
scen. Sylvain Ricard, rys. i tusz Christophe Gaultier.
„Grandville”, t. 2: Mon amour, 2010,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Gustave Caillebotte, Ulica paryska w deszczu (Rue de Paris, temps de pluie), 1877.
„Grandville”, t. 4: Nöel, 2014,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Wilhelm Camphausen, Napoleon III opuszczający Sedan z Bismarckiem, 1877.
„Les voleurs d’Empires”, t. 1: Les Voleurs d’Empires, 1993,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Martin Jamar.
Anton von Werner, Proklamacja Cesarstwa Niemieckiego w pałacu wersalskim (Kaiserproklamation am 18 Januar 1871), wersja trzecia, 1877
„Les voleurs d’Empires”, t. 4: Frappe-misère, 1997,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Martin Jamar.
Mary Cassatt, Dziewczynka na niebieskim fotelu (Little Girl in a Blue Armchair), 1878.
„Moonshadow”, nr 1, 1985,
scen. J. M. DeMatteis, rys. i tusz Jon J. Muth.
John Atkinson Grimshaw, Lady Shalott (The Lady of Shalott), 1878.
Panorama-tō Kitan, 2008,
scen., rys. i tusz Suehiro Maruo.
Auguste Renoir, Śniadanie wioślarzy (Le Déjeuner des canotiers), 1880-1881.
„Valerian”, t. 8: Sur les terres truquées, 1977,
scen. Pierre Christin, rys. i tusz Jean-Claude Mézières.
Henri-Paul Motte, Kardynał Richelieu podczas oblężenia La Rochelle (Richelieu sur la digue de La Rochelle), 1881.
D’Artagnan: Journal d’un cadet, 2008,
scen., rys. i tusz Nicolas Juncker.
Alphonse-Marie-Adolphe de Neuville, Cmentarz w Saint-Privat (Le Cimetière de Saint-Privat), 1881.
„Les voleurs d’Empires”, t. 1: Les Voleurs d’Empires, 1993,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Martin Jamar.
Lawrence Alma-Tadema, Sofona i Alkajos (Sappho and Alcaeus), 1881.
„Atalante: La Légende”, t. 2: Nautiliaa, 2002,
scen., rys. i tusz Crisse.
Édouard Manet, Bar w Folies-Bergère (Un bar aux Folies Bergère), 1881-1882
L’Exécution, 1996,
scen., rys. i tusz Jean-Paul Dethorey.
„Grandville”, t. 1, 2009,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
William-Adolphe Bouguereau, Wieczorny nastrój aka Zmierzch (Humeur Nocturne aka Le Crépuscule), 1882.
„Grandville”, t. 3: Bête Noire, 2012,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Georges Seurat, Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte (Un dimanche après-midi à l’Île de la Grande Jatte), 1884-1886.
„Grandville”, t. 3: Bête Noire, 2012,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
„Chimère(s) 1887”, t. 2: Dentelles écarlates, 2012,
scen. Christophe Arleston i Melanÿn, rys. i tusz Vincent.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Ilij Riepin, Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku (Iwan Groznyj i syn jego Iwan. 16 nojabria 1581 goda), 1885.
„The One Hand”, nr 5, 2024,
scen. Ram V, rys. i tusz Laurence Campbell.
Arnold Böcklin, Wyspa umarłych (Die Toteninsel), wersja piąta, 1886.
„Les cités obscures”, t. 1, Les Murailles de Samaris, 1983, scen. Benoît Peeters, rys. i tusz François Schuiten.
L’Archiviste, 1987
scen. Benoît Peeters, rys. i tusz François Schuiten.
„Blood: A Tale”, nr 4, 1987,
scen. J. M. DeMatteis, mal. Kent Williams.

Za zwrócenie mi uwagi na ten komiks dziękuję Ireneuszowi Pietryce.

The Call of Cthulhu, The Starry Wisdom: A Tribute to H. P. Lovecraft, 1994, scen. rys. i tusz John Coulthart.
The Call of Cthulhu, The Starry Wisdom: A Tribute to H. P. Lovecraft, 1994, scen. rys. i tusz John Coulthart.
„Mary la noire”, t. 2, Passe de l’au-delà, 1997, scen. Rodolphe, rys. i tusz Florence Magnin.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
„Giuseppe Bergman”, t. 4: A riveder le stelle, 1998,
scen., rys. i tusz. Milo Manara.
Panorama-tō Kitan, 2008,
scen., rys. i tusz Suehiro Maruo.
The City in the Sea, „Dark Horse Presents”, nr 9, 2012, scen., rys. i tusz Richard Corben.
Wiktor Wasniecow, Czterej jeźdźcy Apokalipsy (Wojny Apokalipsisa), 1887.
„Hellboy and the B.P.R.D.: 1956”, nr 1, 2018,
scen. Mike Mignola i Chris Robertson, rys. i tusz Michael Avon Oeming.
Vincent van Gogh, Pokój van Gogha w Arles (De slaapkamer), 1888.
Vincent et Van Gogh, 2003,
scen, rys, i tusz Gradimir Smudja.
Vincent et Van Gogh, 2003,
scen, rys, i tusz Gradimir Smudja.
Vincent van Gogh, Autoportret, 1889.
„Daredevil”, nr 51, 2003,
scen., rys. i tusz David Mack.
Vincent van Gogh, Gwiaździsta noc (De sterrennacht), 1889.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Vincent van Gogh, Południe (za Milletem) (Middagrust (naar Millet)), 1890.
„Le vent dans les sables”, t. 1: L’Invitation au Voyage, 2005,
scen., rys. i tusz. Michael Plessix.
Vincent van Gogh, Sosny i mlecze w ogrodzie szpitala świętego Pawła (Boomstammen in het gras), 1890.
„Le Vent dans les saules”, t. 1: Le Bois sauvage, 1996,
scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
Claude Monet, Cztery drzewa (Les quatre arbres), 1891.
„Le Vent dans les saules”, t. 1: Le Bois sauvage, 1996,
scen., rys. i tusz. Michel Plessix.
Henri de Toulouse-Lautrec, Taniec w Moulin-Rouge (Au Moulin-Rouge, deux femmes dansant), 1892.
My Favorite Thing is Monsters, vol. 1, 2017,
scen., rys. i tusz Emil Ferris.
Edvard Munch, Krzyk (Skrik), 1893.
„Amazing Spider-Man”, nr 121, 1973,
scen. Gerry Conway, rys. Gil Kane, tusz John Romita i Tony Mortellaro.
„De Cape et de Crocs”, t. 5: Jean Sans Lune, 2002,
scen. Alain Ayroles, rys. i tusz Jean-Luc Masbou.
Alfons Mucha, Gismonda, 1894.
„Sandman”, nr 24, 1991,
scen. Neil Gaiman, rys. Kelley Jones, tusz P. Craig Russell.
Frederic Leighton, Perseusz i Andromeda (Perseus and Andromeda), 1891.
Out of Phase,
„Epic Illustrated”, nr 34, 1986,
scen. Archie Goodwin, rys. i tusz Al Williamson.
Alfons Mucha, Dama kameliowa (La Dame aux Camélias), 1896.
„Grandville”, 2009, t. 1,
scen., rys. i tusz Bryan Talbot.
Alfons Mucha, Cztery pory roku, 1896.
Alfons Mucha, Kamienie szlachetne, 1900.
„Wonder Woman: Amazonia”, 1997,
scen. William Messner-Loebs, rys. i tusz Phil Winslade.
Akseli Gallen-Kallela, Obrona Sampo (Sammon puolustus), 1896.
The Quest for Kalevala, „Uncle Scrooge”, nr 334, 2004,
scen., rys. i tusz Don Rosa.

Komiks pierwotnie ukazał się w języku fińskim w albumie Sammon salaisuus ja muita Don Rosan parhaita wydanym w listopadzie 1999 roku.
Gustav Klimt, Prawoznawstwo, 1899-1907.
„Deadman: Love After Death”, nr 1, 1989,
scen. Mike Banon, rys. i tusz Kelley Jones.
Henri-Paul Motte, Zrywanie jemioły (La cueillette du gui), 1900.
„Murena”, t. 6: Le sang des bêtes, 2007,
scen. Jean Dufaux, rys. i tusz Philippe Delaby.
John William Waterhouse, Syrena (The Mermaid), 1900.
Panorama-tō Kitan, 2008,
scen., rys. i tusz Suehiro Maruo.

Dodaj komentarz