Fakt, że film, z którego dwa fragmenty możecie zobaczyć na wideo, nie został jeszcze na szeroką skalę zmemizowany, jestem w stanie wyjaśnić sobie tylko tym, że jest słabo znany. Bo to potężne źródło grafik i filmików z katolickim misjonarzem napierniczającym ludzi wielkim krzyżem i rozstrzeliwującym ich z wyciągniętym z niegoCzytaj dalej
Tag: spaghetti western
Bibliografia: Polskie publikacje o filmowym westernie w otwartym dostępie
Artykuły w czasopismach: Bielańska, Anita, Spaghetti-western, czyli Włosi na Dzikim Zachodzie, „Kultura Współczesna”, nr 2(68), 2011. [LINK1] Bobrowski, Michał, Ciemna strona mitu — rzecz o związkach westernu i kina czarnego, „Studia Filmoznawcze”, vol. 31, 2010. [LINK1] Franczak, Jerzy, Dziki Zachód, dziki Wschód: Western a sprawa polska, „Przestrzenie Teorii”, nr 24,Czytaj dalej
Wspólne zdjęcia Felliniego i Brynnera
Przed Wami fotografia z planu Federica Felliniego, na który zajrzał Yul Brynner. Znalazłem ją w 16. numerze „Filmu” z 1971 roku. Materiał, który ilustrowała, dotyczył prac Felliniego nad filmem Rzym (Roma, 1972). Co tam robił Brynner, w materiale nie wyjaśniono. Ale rzut okiem na strój aktora, wskazuje na to, żeCzytaj dalej
Jak włoscy filmowcy zrobili z Japończyka Chińczyka
Dość znaną praktyką we włoskiej branży filmowej z lat 60. i 70. XX wieku było przyjmowanie przez tamtejszych filmowców i aktorów amerykańsko brzmiących pseudonimów, by sprawiać wrażenie, że włoskie filmy były realizowane przez i z udziałem Amerykanów (i tak na przykład boski Luigi Montefiori znany jest przede wszystkim jako GeorgeCzytaj dalej
Hołd dla Sergia Leone w komiksie „Gunfighters in Hell”
Zacząłem czytać komiks „Gunfighters in Hell”. Patrzę, a tam dedykacja dla Sergia Leone. I myślę sobie, że pewnie na tej samej zasadzie, jak wtedy, gdy Todd McFarlane zaczął wydawać „Spawna” i każdy zeszyt dedykował innemu twórcy komiksowemu, obskoczył chyba każdego, kto zapisał się w historii medium (od Kirby’ego, przez Kurtzmana,Czytaj dalej
„Get Mean”, czyli spaghetti western z wikingami
Z filmową włoszczyzną mam już tak, że chciałbym pochłaniać masowo, ciągle wpada mi w oko coś nowego, a w pliku „do obejrzenia” mam odnotowaną połowę filmografii większości reżyserów, z których kiedyś wypatrzyłem… kiedy jednak obejrzę jakąś włoszczyznę i już-już mam dać się jej pochłonąć bez reszty, przypominam sobie o innychCzytaj dalej