Włodzimierz Perzyński poświęcił kilka stron wydanej w 1915 roku książki Idylle wojenne i pokojowe troski zmianom, jakie dokonały się na jego oczach w świecie rozrywek. A konkretnie wyparciu przez kinematograf pokazów tresowanych pcheł i figur woskowych. Tekst jest i nostalgiczny i dowcipny, warto więc poświęć na niego kilka minut. ***Czytaj dalej
Tag: Wyimki z książek
Tadeusza Boya-Żeleńskiego nierozumienie kina
Tadeusz Boy-Żeleński bardzo nie rozumiał filmu, a zwłaszcza montażu, oj bardzo. Przynajmniej według Ireny Krzywickiej, która opisywała to tak: Boy nigdy nie chodził do kina. Były to czasy, kiedy kino uważano za poślednią rozrywkę, i trzeba przyznać Irzykowskiemu, że bardzo podniósł rangę kina, napisawszy „Dziesiątą muzę”. Robiłam wymówki Boyowi, żeCzytaj dalej
Destrukcyjny wpływ Dungeons & Dragons według Jeffreya J. Steffona
Niedawno przywoływałem tu poglądy Jeana Ritchiego na destrukcyjny wpływ Dungeons & Dragons, dziś mam dla Was – na drugą nóżkę – Jeffreya J. Steffona. Czyli żenienie Dungeons & Dragons z magią, satanizmem i tym podobnymi sprawami. Nawiasem: Steffon stanowił bezpośrednie źródło rewelacji o D&D dla Wojciecha Roszkowskiego, sam zaś cytowałCzytaj dalej
Destrukcyjny wpływ Dungeons & Dragons według Jeana Ritchiego
Jeśli kiedyś zastanawiało Was, skąd szeroko rozumiana prawica czerpała w Polsce w latach 90. XX wieku (a Wojciech Roszkowski w 2019 roku) informacje dla alarmistycznych tekstów o Dungeons & Dragons, to były to właśnie takie publikacje, jak Tajemniczy świat sekt i kultów autorstwa Jeana Ritchiego, wydany w Polsce w 1994Czytaj dalej
Antysocjalistyczna antyutopia, kobiety i język konserwatystów
Ostatnimi czasy czytam sobie, ostrożnie dawkując, konserwatywną, antysocjalistyczną antyutopię „Po czerwonym zwycięstwie: Obraz przyszłości” Teodora Jeske-Choińskiego z 1909 roku. Powieść ta w wielu miejscach realizuje dość dobrze znany trop „konserwatyści straszą nas dobrymi czasami”, w wielu stawia chochoły, które następnie próbuje obalać, bywa też bezdennie głupia i obrzydliwa. W sumieCzytaj dalej
Valerie Walkerdine ogląda „Rocky’ego II”… dwukrotnie
Od dłuższego czasu mam ochotę przeczytać tekst Video Replay Valerie Walkerdine z książki Schoolgirl Fictions z 1990 roku, ale jakoś nie było okazji. Jeszcze. A do lektury tego tekstu zachęca mnie to, co pisała o nim Gillian Rose w książce Interpretacja materiałów wizualnych: Krytyczna metoda badań nad wizualnością. Bo –Czytaj dalej
Komputer, wychowanie, demony, satanizm i masoneria
Po dość długich poszukiwaniach w końcu trafił do mnie egzemplarz książeczki Komputer i wychowanie Jana Antoniego Kłysa wydanej w 1995 roku przez Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne Ottonianum. To unikat. A cieszy mnie tym bardziej, że wypatrzyłem go za jedyne dwa złote plus kosz przesyłki. Jupi! Sądzę, że domyślacie się, co możnaCzytaj dalej
„Hong Gil-dong” na ekranach PRL-u i łamach „Filmu”
W Dzieciach smoka – prawdopodobnie jedynej książce na świecie, w której znalazł się cały rozdział poświęcony Lorenzowi Lamasowi – Andrzej Kołodyński opisywał okoliczności pojawienia się na polskich ekranach północnokoreańskiego filmu Hong Gil-dong (1986, Kim Kil-in) i jego odbiór przez tutejszą widownię. A konkretnie – prośby do redakcji czasopism o materiałyCzytaj dalej
Rozdział o kinie japońskim w polskojęzycznej książce z 1938 roku
Jak być może wiecie (zwłaszcza osoby, które są tu dłużej), od dość dawna zbieram materiały poświęcone japońskiemu kinu z polskiej prasy okresu międzywojennego. No i trochę ich już uzbierałem. Do dziś nie sądziłem jednak, że natknę się na informacje o japońskim kinie w ówczesnej publikacji książkowej. A natknąłem się. ICzytaj dalej
Paweł Sapieha o spotkaniu z Katsutarō Inabatą
Z postacią Katsutarō Inabaty, żyjącego w latach 1862-1949 przedsiębiorcy z Kioto, zetknąłem się po raz pierwszy ponad dekadę temu, rozpoczynając swą wieloletnią przygodę z badaniem początków kina w Japonii, jako że był on jednym z jego pionierów – importerem kinematografu i organizatorem wczesnych pokazów filmowych w swej ojczyźnie. Pewnego razuCzytaj dalej
Godzilla w oczach Melchiora Wańkowicza i Jarosława Marka Rymkiewicza
Zastanawialiście się kiedyś, jak różne osoby ze świata szeroko rozumianej kultury mogły odbierać lubiane przez Was filmy? Dajmy na to filmy z Godzillą? Ja czasami tak. A niekiedy – rzadko, bo rzadko, ale jednak – udaje mi się znaleźć jakiś ślad takich opinii. I tak na przykład ze wspomnień AleksandryCzytaj dalej
Jak Stanisław Janicki i Tadao Satō oglądali „Krzyżaków” w japońskiej telewizji
Oglądacie czasem filmy w telewizji? Denerwują Was długaśne bloki reklamowe, które nie pozwalają Wam wczuć się w film? Wiecie, te piętnaście minut proszków do prania, samochodów i napojów wciśnięte dziesięć minut przed końcem seansu? No to mam dla Was anegdotkę Stanisława Janickiego, jak to podczas swojej pierwszej podróży do JaponiiCzytaj dalej